SİGARADAN KURTULMAK

 

      

     İki üç gündür yağan yağmurla artık sabahları soğuk ve bulutlu oluyor. İnsanoğlunun ne enteresan bir varlık olduğunu düşünüyorum. Artık yazın upuzun süren gündüzlerinden yorulduğumu hissediyorum. Kış mevsiminin uzun gecelerinin ne büyük nimet olduğunu fark ediyorum. Kıştan çıkıp baharı beklerken de hem soğuktan, hem kapalı havalarda kapalı kalmaktan ne kadar yorulmuş hissettiğimi hatırlıyorum. Dört mevsimi veren Rabb'e şükürler olsun. Yani biz insanoğlunun memnuniyetsizliği, çabuk sıkılması, tez canlılığı çekilecek gibi değil vesselam. 

            Tıpkı ilkbahar gibi bu sonbahar da bana iyi geldi. İnsanlık için küçük kendim için büyük bir karar verip sigarayı bıraktım. Bugün altıncı gün ve inanılmaz mutluyum. İrademi görmek, sigarasız yaşamak, her gece yatarken haldır haldır dişimi fırçaladığım halde yine sigaranın pis kokusunu duymaktan kurtulmak, her içtiğim sigaranın elimde üzerimde kalan kötü kokusuna katlanmaktan kurtulmak, beynimdeki "sigara içen ilkel insan" proto tipinden kurtulmuş olmak, sadece kendime değil oğluma da iyilik etmiş olmak, annemin küçümseyen bakışlarından kurtulmuş olmak, babama dil ucuyla "içmemelisin" demenin ezikliğini yaşamış olmaktan kurtulmak, her oksijeni bol yerde ciğerlerimi temiz hava yerine binbir zehirli sigara dumanı ile doldurarak sağlığıma, ciğerlerime verdiğim zararı bile bile nasıl sürdürdüğümü anlamıyor olmaktan kurtulmak, geçirdiğim zatürrelerde bile sigaraya devam ettiğimde yaşadığım pişmanlıklardan kurtulmak, genetik kalp damar hastalığına doğru hızla yol aldığım için korkularımdan kurtulmak paha biçilemezmiş. Ne kadar sevinsem, ne kadar mutlu olsam azdır. Nitekim bu hafta yaşadığım eni konu stresler bile motivasyonumu ve keyfimi kaçıramadı. Bunları yazıyorum ki belki düşünüp de kurtulamayanlara bir yardımı olsun hissettiklerimin. Korktuğum kadar zorlanmamış olmak da beni çok sevindirdi. Akşamları aldım elime bir örgü oyalandım, aklıma geldikçe alışkanlıkla gidip balkonda sigara içtiğim koltuğa  oturup geri döndüm. Neskafe ve kahve çok çırpındığım zamanlarda teskin edici oldu. En çok telefonla konuşurken içtiğim için telefonla konuşmayı kestim. Yemekten sonra sigara içtiğim koltuğa sigara içtiğim süre kadar oturup kalktım :) En çok sigara içen ahbaplarımla buluşunca ölçüyü kaçırıyordum ki, dün akşam onlarla oturup sigarada onlara eşlik etmedim ve o korkumu da biraz yendim. Her sabah uyandığımda bir gün daha oldu diye mutlu oluyorum. Siz de bunu kendinize hediye edin ve bu ilkel alışkanlıktan kurtulun. Şayet içmiyorsanız da kendinizle gerçek anlamda bir kez daha gurur duyun. 

         Sırada tekrar spora ve yürüyüşlere başlamak var :)) Yaşasın sağlıklı hayat :)))