ŞİFA VESİLESİ!...

              Cuma vakti. Şehrin en büyük camisinden ezan sesi yükseliyor. Yağmur az önce dindi, hava serinledi... Şimdi dua vakti biliyorum ama önce bir teşekkürüm var.  İki gündür beni mutlu eden, layık olmadığım övgüleri yayınlayan sevgili dost http://www.degmesinyagliboya.com lütuf göstermiş!         Şaşkınım, mutluyum, mahcubum, nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim. Fakat şunu belirtmeliyim; Sevgi, yani www.degmesinyagliboya.com  zaten yaptığı zarif ve çarpıcı logo, web, blog, kartvizit tasarımlarıyla kendisini, başarısını kanıtlamış, yazılarıyla da güzel yüreğini sevdiğimiz bir arkadaşımızdı burası tamam da bir şey daha var ki onu ifade edemiyorum kaçtır yazıp siliyorum şuraya karaladığım cümleleri... Belki çok özetle ve hata etmekten korkarak şu; sanki aramızda birbirimizi hiç tanımdan, hiç görmeden görünmeyen bir iletişim oldu ve O bu gönül zenginliğiyle benim ruhuma şifa oldu... Günlerdir bunu nasıl ifade edeceğimi bilemedim, halen de anlatamadım. Ama ben bir teşekkürden daha fazlasını borçlandım. Fakir için yazdığı yazıyı tesadüfen o yazdıktan 12 saat sonra gördüm. Ve gece geç saatti. O gün ve ondan önceki günlerde ruhen dip yapmış :)) hep beraber dağılan ben'i toparlamaya çalışıyorduk :)) İşte Sevgi sanki bunu hissetmiş, bilmiş gibi taaa nerelerden alın bu yardım da benden olsun dedi :)) Gece falan demedim arkadaşları arayıp mutluluğumu paylaştım. Dedim rahat olun ben mutluyum :))) Şuraya sadece kendimi rahatlatmak adına karaladığım, içimi döktüğüm küçük bir güncem vardı. Yazmak başlıbaşına bir mutluluktu, nerde  kaldı beğenilmek bonus oldu :))

          İşte bu dua saatinde Sevgi için yazıyor olmamın da bir sırrı olmalı ve ben de diyorum ki hep mutlu ol, etrafında hep iyi insanlar olsun. Sıkıntıya düşersen de hızır gibi insanlar seninle olsun. Layık olamasam da yazdıklarınla ruhuma şifa olduğun için sonsuz teşekkürler...